از ایران مهاجرت کردم به پراگ؛ پایتخت کشور جمهوری چک

سلام به همه انیمیشن کاران، دوستان، بینان، ناقدان و علاقه‌مندان! امیدوارم حالتون خوب باشه و همچنان در لاین انیمیشن سیر بکنید و پیشرفت داشته باشید. الان که در حال تایپ این متن هستم، دقیقا هفت هفته شده که ساکن پراگِ زیبا و دوست داشتنی هستم و همان‌طوری که از عنوان مطلب پیداست، دیگه ایران زندگی نمیکنم.

خب،کسانی که من رو از نزدیک میشناسند؛ میدونند که سالها تلاش کردم تا این اتفاق برای من رقم بخوره و به هیچ عنوان اتفاق ساده و یک‌شبه‌ای نبوده؛ و تقریبا چهار سال مداوم تلاش کردم و خوشحالم که اینجا هستم. تا به امروز از نظم و نظام، درستکاری، راستگویی، اقتصاد بسیار باثبات و کشوری که به هیچ عنوان نه از داخل و نه از خارج محدود نیست لذت فراوان برده و خواهم برد و به قول دوستانِ تازه: تو به ما یادآوری کردی که باید قدر خیلی چیزهایی که داریم رو بدونیم. 

روزی به تهیه کننده معروفی در کشورمون گفتم که سر و ته من رو که بزنند، انیمیشن باقی خواهد موند و این رو گفتم تا به این نکته اشاره کنم که در زمینه انیمیشن و دیجیتال و این چیزها مشغول هستم و راضی. ولی نکته مهم این بود که بسیار تلاش کردم تا در کشور خودمون به ادامه زندگی بپردازم ولی متاسفانه همچنان که در پادکست ها و مطالب پیشین اشاره کرده بودم، دوستانی هستند گرگ صفت که در ظاهر انسان هایی خیرخواه سعی میکنند تا در توان دارند سو استفاده بکنند و در چنین شرایطی سرپا موندن تقریبا غیر ممکن بود و به همین دلیل  چهار سال ارتباط چندانی با بازار کار انیمیشن هم نداشتم و احساس نیاز شدیدی داشتم تا ادامه زندگی کاری و حرفه‌ام رو در خارج از ایران باشم. حتی با وجود تمام اخلاق حرفه‌ای و کارهای حرفه‌ای‌ام؛ تا روزهای واپسین خروج از ایران هم از گزند تهدیدها و توهین دوستان بی نصیب نماندم. ولی امیدوارم  انیمیشن ایران از دست آدم‌های گرسنه به دستِ آدم‌های دلسوز بیفته. که مطمئنم روزی این مهم اتفاق خواهد افتاد. البته دلسوز انیمیشن داریم، تعدادشون بسیار قلیل هست متاسفانه…

و اما من، در اولین اقدام پس از انجام امورات اداری و اقامت و اجاره خونه و افتتاح حساب بانکی، از وب سایت آمازون کتاب “توهم زندگی از دیزنی” رو خریدم و در آینده نزدیک شاهد ادامه پادکست ها خواهیم بود و این‌بار تفاوت عمده‌ی تولید پادکست‌ها این خواهد بود که در قلب اروپا و در بطن محیط کاری پر جنب و جوش و بین‌المللی هستند که تلاش خواهم کرد از تجارب و روند کار، نکاتی رو عنوان بکنم.

طبق سنت ما ایرانی‌ها؛ کسانی که می‌روند (از ایران) به یکباره عزیزتر یا عزیز می‌شوند و قلب ها و پیام‌های فراوانی از جانب کسانی دریافت میکنی که پیش خودت به این می‌اندیشی که وقتی ایران بودم شماها کجا بودید و چرا از من یادی نمیکردید؟ که این حس رو تقریبا با حسِ مرگ میشه تشابه داد که وقتی کسی از این دنیا می‌ره اطرافیان تازه به یادشان میفته که ای بابا؛ وقتی تا ده دقیقه پیش زنده بود چرا یادی نکردیم و چرا اصلا آدم حسابش نمیکردیم؟ و باز هم امیدوارم این خصلت از نحوه تفکر طیف کثیری از ایرانی ها مرتفع بشه.

برای مشاهده گزارشات روزانه و استوری‌های هیجان‌انگیز از پراگ؛ اینستاگرامم رو فالو کنید. 

در راستای این موضوع، دوستان زیادی پیام میدهند که چطور از ایران رفتی؟ رزومه چطور آماده میشه؟ چطوری بود؟ چقدر طول کشید؟ وکیل چطور گرفتی؟ چقدر پول داشتی همراهت؟ با چه نرم افزارهایی کار میکنید؟ حقوق چقدر میگیری!!! هزینه زندگی چطور هست؟ انگلیسی می فهمی؟ و خیلی سوالات دیگه…

که سعی می کنم در خلال پادکست‌ها به این موارد هم اشاره‌ای داشته باشم. اما راه برای کسانی که می خواهند از وادی انیمیشن در خارج از ایران پول دربیاورند و مهاجرت و اپلای بکنند؛ بسی سخت و طاقت فرسا و از طرفی آسان و شیرین هست و خواهد بود ولی حالا وقت پرداختن به جزییات نیست اما اغلب دوستان وقتی که مشاهده میکنند کسی رفته؛ در ابتدا نیرویی درونی وادارشون میکنه که هرچه زودتر ترک وطن کنند ؛ اما غافل هستند از صدها نکته ریز و درشت که بعد از چند هفته، اون شور و انرژی جای خودش رو به یک زندگی روزمره میده که یادشون میره چقدر مصمم شده بودند…

در آخر، باید بگم این متن بسیار جسته گریخته به نظر می‌رسه چون بدون آمادگی شروع کردم به تایپ و چیزهایی که به ذهنم میرسه رو می‌نویسم. از طرفی ممکن هست متن افسرده‌ای به نظر برسه اما همچنان نخواستم خیلی گزنده به نظر برسه در حالی که خیلی حرف‌ها برای گفتن و مطرح کردن دارم؛ امیدوارم به موقع همه مطرح بشوند و همگی باهم ذهنیتِ لوکالِ خودمون رو کنار بگذاریم و با وسعت بیشتری به مسئله انیمیشن نگاه بکنیم. همه چیز رو پول و منافعِ موقتِ شخصی نبینیم و مهم تر از همه‌ی اینها، صادق، درستکار و قانونمند و هدفمند باشیم. اگر هم که هستید یا هستیم؛ دم همگی گرم.

ارادتمند همگی

میرتوحید رضوی

وب سایت نمونه کارها

(آپدیت ۳ ماه بعد: کتاب اومد و چون در طی ۱۲ روز فرصت نکردم که برم مالیات واردات و تحویل کالا رو پرداخت و انجام بدم؛ اداره پست چک کتاب رو برگشت داد به آمازون! به همین سادگی! حالا باید ببینم چطور پولم رو میتونم پس بگیرم و یا دوباره سفارشش بدم. خلاصه اینجوری شده !)

(و یک آپدیت تازه‌تر: کتاب رو دارمش! هوراااااااا، آمازون پول رو هم واریز کرد. خودِ کتاب رو از یک کتابفروشی در پراگ پیدا کردم.)