میازاکی: آینده روشن است، استودیو جیبلی فروخواهد پاشید…
اگر فکر کرده‌اید کارگردان افسانه‌ای پشتِ آثار ماندگاری چون: شهر اشباح و همسایه‌ی من توتورو یک پدربزرگ مهربان و دوست داشتنی است، به احتمال زیاد اشتباه کرده‌اید. بر اساس مستندی با عنوان The” Kingdom of Dreams and Madness پادشاه رؤیاها و جنون “ که این هفته در نیویورک به اکران درآمد، میازاکی به عنوان مردی سخت‌کوش، پرتلاش و نابغه معرفی شد؛ همچنان که در کنار اینها او لحظاتی خشمگین، بدبین و حتی عصبی معرفی شد. میازاکی می‌گوید: “من در زندگی روزانه‌ام احساس خوشحالی نمی‌کنم، چگونه ممکن است این مورد هدف ما باشد؟ فیلمسازی تنها درد و رنج با خود به همراه دارد.”
تمرکز مستند “پادشاه رؤیاها و جنون” روی کار اخیر میازاکی “The Wind Risesباد وزیدن گرفته” دقیق شده است. انیمیشنی که از آن به عنوان کار آخر خود یاد می‌کند. در پشتِ پرده، همکار و رقیب او Isao Takahata روی انیمیشن Tale of the Princess Kaguya کار می‌کند و قرار است همزمان با اکران انیمیشن میازاکی آن را روی پرده ببرد. Isao Takahata در ابتدا میازاکی را به عنوان دستیار خودش برگزیده بود!، برای مدتی باهم روی پروژه‌ها کار می‌کردند، اما میازاکیِ جوان قصد داشت تا دیدگاه خودش را در قالب انیمیشن‌های بلند بسازد تا روزی به یک ستاره مبدل شود…
میازاکی در دهه هفتاد زندگی خود بسر می‌برد. اما در طول تولید The Wind Rises هرروز صبح ساعت ۱۱ تا ۹ شب به استودیو می‌آمد و در پایان به کارگاهی در همان نزدیکی می‌رفت. او می‌گوید: من یک فرد در قرن ۲۱ هستم، اما نمی‌خواهم با قرن ۲۱ مقابله کنم. همچنین بارها در گفتگوهایش گفته است که فلسفی و سخنور هست، و فاجعه‌ی فکوشیما تاثیر عمیقی بر تفکرات او نهاده است.
با وجود تحسین جوامع بین‌المللی و تثبیت موقعیت خود بعنوان ارزشمند‌ترین انیماتور زنده، او با محبت و فروتنی خاصی نسبت به کارهای خودش می‌گوید: “چگونه می‌توانیم بدانیم فیلم‌ها ارزشمند هستند؟” او می‌پرسد: “چطور این اتفاق افتاد؟” و در خصوص آینده‌ی استودیو جیبلی، جایی که اخیرا حدس و گمان‌های بسیاری در مورد آن سرزبان‌ها افتاد، پاسخ میازاکی کمی تند و تیز بود”آینده روشن است، استودیو جیبلی فروخواهد پاشید… به وضوح می‌توانم ببینم، نگرانی‌ها راه به جایی نخواهد برد. این اتفاق اجتناب ناپذیر است.”
این مستند ارزشمند، تصاویری از آنچه پشتِ دیوارهای استودیو جیبلی می‌گذرد را مقابل دیدگان رسم می‌کند. کار زیر نظر میازاکی بسیار سخت است، اما در تصاویر او روی استوری‌بورد کار می‌کند، صدا‌پیشگان را انتخاب می‌کند و صحبت او با هنرمندان در جهت به تصویر کشیدن احساسات او نشان می‌دهد که چقدر موشکافانه و مدبرانه تیم را هدایت می‌کند.
این مستند برای کسانی که به آثار استودیو جیبلی آشنایی ندارند زیاد جذاب نخواهد بود، زمان آن حدود دو ساعت است و به کنکاش آثار استودیو و همچنین بیشتر در خصوص خود کشور ژاپن می‌باشد.
ممنون آقای رضوی عزیز برای مطلب خوبتون
خواهش میکنم. ارادت.