پادکست انیمیشن: کارگردانی در دیزنی قسمت پنج

در این اپیزود با میرتوحید رضوی همراه شو و تصویری زنده و انسانی از شکلگیری نقش «کارگردان انیمیشن» در استودیو دیزنی و تضاد شخصیتها، روشها و تجربههای آدمهایی مثل برت گیلت، یوب آیورکس، و حتی خود والت دیزنی رو بهت نشون بده.
با این که اسمشون «کارگردان» نبود، اما هم برت و هم آب در عمل مثل کارگردان کار میکردن. والت بیشتر بهشون به چشم “داستانپرداز” نگاه میکرد، چون وظیفهی اصلیشون پیش بردن داستان بود (تا وقتی که هنرمندایی مثل تد سیرز به تیم اضافه شدن و تمام تمرکزشون رو روی توسعهی داستان گذاشتن — البته همیشه زیر نظر والت — و کمکم یه بخش مخصوص داستان توی استودیو شکل گرفت)
اما بن شارپستین میگفت: «اون موقعها هیچ تقسیمبندی رسمیای وجود نداشت، و والت هیچ وقت رودربایستی نمیکرد که مثلاً جلوی بقیه از گیلِت انتقاد نکنه… اون موقع چیزی مقدس نبود، همه چیز قابل بحث بود.»
از نظر بن، برت گیلِت اینجوری بود: «او آدم پرحرفی بود و seller خوبی هم حساب میشد… همه چی رو اجرا میکرد و صحنهها رو بازیگری هم میکرد.»
بازیگریش خیلی افتضاح بود، ولی خب این همون چیزی بود که والت میخواست — یه جور انگیزه و تحریک برای بهتر شدن. آخرش همه چی برمیگشت به خود والت؛ چون فقط والت بود که میدونست ارزش واقعی هر آدمی چقدره.
هم برت و هم آب، طراحیهای لیآوت رو (Layout) انجام میدادن تا انیماتورها بتونن صحنهها رو درست اجرا کنن. اونها همینطور با کارل استالینگ همکاری میکردن تا بلوپرینتهای اولیهی انیمیشن رو آماده کنن: مثل «بار شیت»ها و «اکسپوژر شیت»ها.
-
آیا در دنیای انیمیشن، اجرای پرانرژی و نمایش فیزیکی کارگردان از یک صحنه، واقعاً برای درک بهتر انیماتورها ضروری بود یا فقط بخشی از شخصیت نمایشی او؟
-
چه تفاوتی بین «کنترل وسواسگونهی والت» و «لجبازی خلاقانهی برت گیلت» وجود داشت، و آیا این دو سبک رهبری میتونستن در کنار هم دوام بیارن؟
-
چرا با وجود تجربهی فوقالعادهی برت در انیمیشن نیویورک، بعضی از همکارانش ترجیح میدادن با او کار نکنن؟ آیا نبوغ الزاماً با رهبری سازنده همراهه؟
-
آیا «کارگردان انیمیشن» بودن در دوران طلایی دیزنی بیشتر شبیه به بازیگری پرشور بود یا مدیر پروژهای سختگیر و دقیق؟
-
چطور یک برگهی زمانبندی مثل Bar Sheet یا X-Sheet میتونه احساس، ریتم و حتی طنز یک صحنه رو منتقل کنه؟ و آیا در روزگار دیجیتال هنوز به همون اندازه حیاتیست؟
این مطلب 0 دیدگاه دارد.