پادکست انیمیشن: کارگردانی در دیزنی قسمت سوم

این اپیزود از پادکست انیمیشن پویانما، داستانی پرتنش، انسانی و پیچیده از تولد نقش کارگردانی در انیمیشن و رابطه‌ی بین دو مغز متفکر یعنی والت دیزنی و آب آیورکس رو به تصویر می‌کشه.

بن شارپستین، یکی از استخدامی‌های جدید از استودیوهای نیویورک، متوجه شده بود که والت دیزنی می‌تونه چیزهایی رو تو ذهنش ببینه که بقیه استودیوها حتی بهش فکر هم نمی‌کردن — و همین باعث می‌شد انیمیشن‌ها بهتر، ولی انجامشون سخت‌تر بشه.
اون می‌گفت: «والت بلد بود چطور با کار یه انیماتور کار کنه، بلد بود چطوری بهش ایده بده، و می‌دونست چطور همه‌ی اون‌ ایده‌ها رو کنار هم بذاره و یه اثر درست‌وحسابی بسازه.»

فقط همین یه توانایی، خودش یه استعداد فوق‌العاده بود که هیچ‌کدوم از تهیه‌کننده‌های دیگه در صنعت انیمیشن نداشتن. به‌عبارتی، ایده‌های والت معمولاً سخت‌تر از چیزی بودن که ما توی یه استودیوی دیگه انتخاب می‌کردیم.
ما معمولاً قبل از شروع انیمیشن، چیزی رو انتخاب می‌کردیم که مطمئن بودیم می‌تونیم به تصویر بکشیم، واسه همین ناخودآگاه می‌رفتیم سراغ راه‌های ساده‌تر و مطمئن‌تر.
کاری رو امتحان نمی‌کردیم اگه حس می‌کردیم از پسش برنمیایم. واسه همین، امکان‌های خلاقانه‌ی انیمیشن خیلی محدود می‌شد.

نقش کارگردان در طول سال‌ها تغییر کرد و گسترده‌تر شد، که این تغییرات نشون‌دهنده‌ی میزان اعتمادی بود که والت به آدم‌های دور و برش داشت، همین‌طور علاقه‌اش به یه پروژه‌ی خاص یا مشغول بودنش به پروژه‌های دیگه.
با توجه به استانداردهای سخت‌گیرانه‌ای که والت داشت، این کار اصلاً آسون نبود.