زمانی که مشغول نوشتن هستم، در لحظه نوشتن، مرتباً به زاویه دوربین‌ها فکر می‌کنم. چون بخش مهمی از پروسهٔ اجراست. می‌تونم به جرات بگم فکر کردن به متن داستان و کادر بندی هر تکه از داستان، همزمان برام اتفاق میفتن. در نتیجه، در طول اجرای کار، ایده های قوی تری به اون چه که در تصویر قراره نشون داده بشه دارم. نه تنها چیز‌هایی که در کادر هستن، بلکه چه طور اونا رو برای تماشا، در چیدمان قرار بدیم.
بیشتر مردم تصور میکنند که انیمیشن یک ژانر از سینماست. در حالی که این تصور کاملا غلطه. فیلم ترسناک، یک ژانر محسوب می‌شه. ولی انیمیشن ژانر نیست، بلکه فرمی از هنره که توسطش، یک گاو چرون روی اسبش سواری میکنه یا یک فرشته به ملاقات یک کودک میره. از نظر من، در یک فیلم، چه فیلم برداری از دنیای حقیقی باشه چه انیمیشن، مهم‌ترین جلوه‌های ویژه که البته, بیننده کمترین توجه رو معمولا بهش میده، خود کاراکتر باید باشه، نه ساخته‌های تصویری مثل آب و آتش. یک کاراکتر باید از مراحل مختلفی گذر کنه و به جایگاهی برسه که در لحظهٔ خطر، بیننده رو بتونه در حسّش شریک کنه. کارکتر ها، جلوه‌های ویژه فیلم هستند.
The Incredibles – به کارگردانی و نویسندگی Brad Bird
این مطلب 0 دیدگاه دارد.