مدارس انیمیشنِ آنلاین یا حضوری

اگر بخواهیم در مورد اینکه به چه نحو بهترین دانشجو در یک رشته‌ی هنری باشیم گفتگو کنیم، احتمالاْ اول باید در مورد گزینه ها و امکانات موجود برای دانشجویان هنر صحبت کنیم. اگر در ده سال گذشته دور از جامعه نبوده باشید، احتمالاْ می‌دانید که در مقایسه با یک دهه‌ی قبل در حال حاضر دانشجویان هنر برای یادگیری، حق انتخاب و امکانات بیشتری در اختیار دارند.

امروزه علاوه بر مدارس فیزیکی موجود در سراسر جهان گزینه‌های آنلاین زیادی نیز وجود دارد. برخی از این مدارس هنری آنلاین برنامه‌های کامل یک مقطع تحصیلی را ارائه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر تنها دوره‌های آموزشی  حرفه ای برگزار می‌کنند. سوالی که پیش می‌آید اینست که « کدامیک برای شما مناسب‌تر است؟»

برخلاف سایر رشته‌های دانشگاهی که در آنها مدرکِ تحصیلی درست به اندازه‌ی دانشگاهِ محلِ تحصیل اهمیت دارد، در رشته‌های هنری این نمونه‌آثارِ هنری شماست که در نهایت حرف اصلی را می‌زند. در رشته‌های هنری به ندرت پیش می‌آید که تنها به خاطر تحصیل در یک دانشگاه معتبر بتوانید شغلی پیدا کنید. در حیطه‌های نشر، انیمیشن، کارهای مصور، تبلیغات و طراحی، کارفرمایان بیشتر مایلند ببینند که شما توانایی انجام چه کار‌هایی را دارید. هرگز شما را تنها به این دلیل که مدرک تحصیلی ندارید، برای انجام کارهای آزاد / فریلنسر رد نمی کنند‌؛ در واقع هیچ صحبتی از اینکه به کدام دانشگاه رفته‌اید و آیا مدرک دانشگاهی دارید یا نه به میان نخواهند آورد. اگر یک خریدار یا مشتری آثار هنری کار شما را در یک شرکت ببیند و از نظرش شما برای انجام این کار مناسب باشید، در حین مذاکرات تمام صحبتها حول موضوعاتی مانند میزان فرصت شما برای انجام کار و نحوه پرداخت به شما خواهد بود.

بسیاری از فریلنسرهای برتر امروزی یا «خودآموخته» هستند و یا آموزش هنری خود را از طریق شیوه‌های آنلاین کسب کرده‌اند. گرچه تصور می‌کنم که موفق‌ترین هنرمندان استودیویی و آزاد در آموزشگاههای فیزیکی تحصیل کرده‌اند، با این حال، هر ساله هنرمندان بیشتری به استفاده از شیوه‌های آنلاین روی می‌آورند.

یکی از بزرگترین مزایای حضور در آموزشگاههای فیزیکی‌، بازخورد و توجه رودررویی است که دانشجو از استاد دریافت می‌کند. با این حال یکی از بزرگترین اشکالات این آموزشگاهها اینست که دانشجو نمی‌تواند برخی از اساتید خود را انتخاب کند. اغلب اوقات درس مورد نیاز دانشجو را تنها یک استاد تدریس می‌کند. شما به آموزشگاه از جهتِ این که بهترین استادی را که بتواند کلاسِ شما را تدریس کند پیدا خواهد کرد یا نه متکی هستید. گاهی اوقات آموزشگاه نمی‌تواند بهترین اساتید را پیدا کند و به استادی با درگیری کمتر و یا با صلاحیت کمتر بسنده می‌کند. اینجاست که شیوه آنلاین نسبت به شیوه فیزیکی برتری پیدا می کند.

در رشته‌ها‌ی هنری به ندرت پیش می‌آید که صرفاً به خاطر تحصیل در یک دانشگاه معتبر بتوانید شغلی پیدا کنید.

در آموزشگاههای هنری آنلاین، دانشجو می‌تواند کلاس‌های خود و دوره‌های آموزشی خود را از میانِ اساتیدی که از سراسر جهان آن دوره را ارائه کرده‌اند، انتخاب کند. دانشجو دسترسی به اساتیدی دارد که در حالت عادی امکان پرداخت هزینه برای حضور در کلاسهایشان را ندارد. او می‌تواند زمان، مکان، مدت کلاس و زمان تکمیل کار / دوره را انتخاب کند. تمام این امکانات و اختیارات با کاهش مختصری در هزینه‌ها در دسترس است.

برخی از دانشجویان خودانگیخته اند و در فرصتی که دارند، بدون تعلل و به سختی کار و تلاش می‌کنند ـ این دانشجویان احتمالاً در شیوه‌ی آنلاین و با رویکردی خودراهبر عملکرد خوبی خواهند داشت. سایر دانشجویان هنوز تا آن حد خودانگیخته نیستند و لازم است تا در صورتِ عدمِ انجامِ تکالیفِ هنری‌شان، تذکرِ نمراتِ پایین به آنها داده شود تا هنرجو انگیزه‌‍‌ی لازم برای کار روی تکالیفشان را پیدا کنند. باید تصمیم بگیرید که کدام شیوه برایتان مناسب‌تر است. بسیاری از دانشجویان از هر دو شیوه استفاده می کنند و خلآ موجود در برنامه های تحصیلی‌شان را با کلاسهای آنلاین پر می‌‍کنند.

برخلاف سایر رشته‌های دانشگاهی که در آنها مدرکِ تحصیلی درست به اندازه‌ی دانشگاه محل تحصیل اهمیت دارد‌، در رشته‌های هنری این کارنامه و نمونه آثارِ هنری شماست که در نهایت حرف اصلی را می‌زند.  در رشته‌ها‌ی هنری به ندرت پیش می‌آید که صرفاً به خاطر تحصیل در یک دانشگاه معتبر بتوانید شغلی پیدا کنید.