۵ قطعه‌ی فراموش شده از تکنولوژی‌هایی که برای ساخت انیمیشن حیاتی بودند

“هنر و مکانیک انیمیشن: جِی جِی. سِدِلمایر کالکشن “

تاریخچه‌ی ابتکار و توسعه‌ی تجهیزات انیمیشن در قرن ۲۰ می‌باشد. نمایشگاه توسط J.J.Sedelmaier مالک استودیو انیمیشن تجاری واقع در وایت پلینز White Plains نیویورک است که انیمیشن‌هایی از قبیل Beavis and Butt-Head و Saturday Night Live’s  را تولید کرده است.

آقای سِدِلمایر می‌گوید که “این نمایشگاه ضرورتی نداشت اما نیاز بود تا راهی پیدا شود تا از زمانی که در صنعت انیمیشن مشغول هستم و این خرت و پرت‌هایی که استودیوی ما در طی ۳ دهه و نیم جمع‌آوری کرده بود به اشتراک گذاشته شود.”

این نمایشگاه تجهیزات، مواد و آثار هنری گوناگونی را ارائه می‌کند که در پروسه‌ی تولید انیمیشن در قرن ۲۰ استفاده می‌شده است. سِدِلمایر این متریال‌ها را از سال ۱۹۸۰ وقتی که وارد دنیای انیمیشن شد جمع‌آوری می‌کرد، او نه تنها تجهیزات را نمایش می‌دهد بلکه داستان‌هایی که همراه آنها هستند را نیز به معرض نمایش می‌گذارد؛ اینکه چه کسی از آن استفاده می‌کرد، چطور آن را پیدا کرده و چه نقشی در تولید داشته‌اند. او می‌گوید:” هر قطعه‌ای که می‌بینید نقشی در تولید انیمیشن داشته‌اند، خواه استودیو یا شخص از آن استفاده کرده باشد و یا در پروژه‌ای که در آن استفاده شده‌اند، همگی رده‌ی سنی منحصربه فردی دارند.

در زیر، از آقای سِدِلمایر درخواست کردیم تا با خوانندگان ۵ قطعه از آنها را به اشتراک بگذارد، همچنین اهمیت آنها در پروسه‌ی ساخت انیمیشن‌های کلاسیک. آنها فقط خراش‌هایی روی سطح چیزی که می‌توانیم ببینیم ایجاد می‌کنند، اما بسیار شفاف و واضح است که پیشرفت تکنولوژی و ابداعات آن همیشه جزء بسیار مهمی برای تولید انیمشن به شمار می‌رود.

۱- Bray Punch

این دستگاه عجیب و غریب که از قالب آهن ساخته شده برای ایجاد سوراخ روی کاغذ‌ها استفاده می‌شده و زمانی بود که طراحی‌ها روی میزنور کار می‌شد و سپس رنگ و یا دِسن روی ورقه‌های شفاف که Cel نامیده می‌شدند کار می‌شد. این سوراخ‌ها با گیره‌ها هماهنگ بود و همه هنرمندان و تصویربرداران از آن در طول تولید کارتون استفاده می‌کردند.

 

این دستگاه خاص، به تاریخ ۱۹۱۴ برمی‌گردد  که در اصل دستگاهی بود برای چسباندن کتاب‌ها، ولی طوری دستکاری شده بود تا در پروسه‌ی تولید انیمیشن هم ازش استفاده بشود. این دستگاه با یک پدال کار می‌کرد و به صورت همزمان احتمالا ۵ یا ۶ صفحه کاغذ را پانچ می‌کرد. کاغذ‌های زائد هم به صورت اتوماتیک داخل یک کشوی چوبی سر می‌خوردند.

این دستگاه را از خانم پنی بری Penny Bray گرفتم، نوه‌ی انیماتور، کارتونیست و تهیه‌کننده‌ی افسانه‌ای آقای جان، آر بری John R.Bray که برای استودیو‌های Bray حدود ۷۰ سال در بیزینس انیمیشن کار کرد تا اینکه استودیو در سال ۱۹۸۳ بسته شد. او (خانم پنی بری) یک گاراژِ فروش در اوایل سال ۲۰۰۰ داشت و این دستگاه را در ازای اینکه بفهمم چطور باید آن را به جای دیگری منتقل کنم مفت و مجانی به من داد. توانستم با کمک یکی از کارمندان استودیوی Bray خانم Monroe Oakley مورد استفاده بودن این دستگاه در بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ را ثابت کنم. او همچنین توصیح داد که آن حرف کمرنگ Audio که در مرکز دستگاه به چشم می‌آید از روزهایی باقی مانده که در استودیو Audiocinema که متعلق به Paul Terry بود استفاده می‌شد.

۲- Animation Drawing Disc

آقای سدلمایر می‌گوید: قبل از اینکه انیماتورها روی تبلت‌های سینتیک و محیط‌های دیجیتال کار کنند، هنرمندانِ تولید روی میزهایی که یک منبع نوری داشتند کار می‌کردند. این موضوع هنرمندان را قادر می‌ساخت تا طرح‌های قبل را ببینند و بتوانند طرح‌های دنباله‌دار را در قالب حرکت و داستان طراحی کنند. این پروسه در سراسر قرن ۲۰ استفاده می‌شد.

استودیوهای گوناگونی این دستگاه را با ابداعات خودشان تغییر داده بودند تا با نیازهای خاص تولیداتشان هماهنگ شود. اما فلیشر استودیو Fleischer Studio پروسه‌ی دیزاین این دستگاه را بسیار ارتقا داد. واقعیت این بود که مکس فیشر و برادرانش تکنسین و مخترع بودند و باعث شدند تا ابداع آنها به افق‌های تازه دست یابد.

در اواسط ۱۹۳۰ استودیو فلیشر در نیویورک سیتی انیمیشن‌های ملوان زبل و بتی بوپ رو ساخت که به عنوان برترین و بهترین سازندگان کارتون در آن زمان شناخته شد. یکی از چیزهایی که پس از رشد استودیو خودش را نشان داد احساس نیاز به تجهیزات بیشتر برای کارکنانش بود پس آنها شروع کردند به اعمال تغییراتی در دیزاین و منجر شد به تولید یک میزنور جدیدی که می‌توانست روی سطح صاف نیز قرار بگیرد.

نتیجه‌ی کار نه تنها امکان این را فراهم آورد تا هنرمندان آن را بچرخانند تا رویش طراحی کنند، بلکه می‌توانستند کلی طراحی مزاحم را از میان انگشتانشان حذف کنند به طوری که سوراخ‌های کاغذ آسیب نبینند. این دستگاه با قالب آلومینیومی ساخته می‌شد و فنرهایی دارد که حروفی در بخش زیرینش حک شده است.

همچنین استودیو فلیشر حق اختراع این دستگاه را به نام خودش ثبت کرد و در زیر دستگاه عبارت “حق اختراع برای استودیو‌های فیشر ۱۹۳۸ محفوظ است” به چشم می‌خورد. علی‌رغم وزنی که آلومینیوم در مقایسه با فولاد و  برنج از دستگاه کم کرده، دیسک همچنان سنگین است. برای کم کردن دردسر حین کار، آنها به ندرت دیسک را در حینِ طراحی می‌چرخاندند، برای همین فیشرها چرخ‌هایی از اسکیت‌هایی که توسط کارخانه‌ی رولر اسکیت شیکاگو ساخته می‌شد سفارش دادند و چهار چرخ روی آن نصب کردند تا بدون زحمت زیاد، چرخاندنِ صفحه‌ی طراحی را آسان کند.

آنها همچنین “نگه دارنده‌ی جوهر” هم ساخته بودند که به بدنه‌ی میز می‌چسبید و می‌توانست ۳ بطری جوهر را نگه دارد که یک گیره‌ی کشویی داشت که گردنِ بطری را نگه می‌داشت تا از ریختن رنگ جلوگیری شود.

۳- Moviola

آقای سدلمایر می‌گوید: دستگاه موویلا برای اولین بار در تاریخ ۱۹۲۴ استفاده شد و قبل از اینکه تکنولوژی دیجیتال چند دهه قبل پروسه‌ی تولید فیلم را ببلعد!جزو بخشی از پروسه‌ی تدوین فیلم در “وزارتخانه‌ی فیلم ” آن زمان بود  در این نمایشگاه چند مدل دستگاه موویلا وجود دارد.

موویلا نوعی پروژکتور بود که در پروسه‌ی تدوین فیلم استفاده می‌شد. اون فرد را قادر می‌ساخت تا فیلم‌های ۱۶ یا ۳۵ میلیمتری را برای نمایش و هماهنگ کردن با صدا تدوین کند. آنها متنوع هستند، بعضی‌ها بزرگ و چرخ‌دار و بعضی‌ها روی شاسی هستند و به تاریخ ۱۹۵۰ برمیگردند. تا مدل‌های کوچک قابل حمل که می‌شد روی میز گذاشت.

۴- Planning Board

با نزدیک شدن به پایان تولید یک انیمیشن به مرحله‌ی چک کردن نزدیک می‌شویم. این مرحله‌ی مهم از تولید، در بردارنده‌ی هماهنگ کننده یا کنترل‌کننده‌ی تولید هست که اساسا تمام مراحل خلاق تولید را یک‌جا جمع می‌کند. تمام آثار هنری باید از منظر بدون خطا و اشتباه بودن چک می‌شدند و همه روابط میانِ بخش‌های انیمیشن شامل شخصیت‌ها، بکگراند‌ها و … باید تمیزکاری، چک و سپس انبار می‌شدند پس زیر دوربین نباید اشتباه یا مشکلی دیده شود، وقتی که باشد دیگر برای اصلاح خیلی دیر شده است.

این دستگاه چک کننده به سادگی از میز نور و دیسک انیمیشن برای این کار استفاده می‌کند. یا آنها می‌توانستند از Planning board استفاده کنند.  این دستگاه توسط یک انیماتور ماهر به نام جک زَندِر Jack Zander طراحی شده بود و توسط استاد دوربین آقای John Oxberry ساخته شده بود.

این دستگاه امکان چک کردن هر بخش از مرحله‌ی انیمیشن که تولید می‌شد را می‌داد. طوری طراحی شده بود تا روی میز انیمیشن نصب شود و نور از زیر بتابد.

۵- Film Case

از دورانِ شروع فیلم‌ها برای اکران، باید روش‌هایی برای انتقال و رساندن حلقه‌های فیلم به استودیوها، تدوین‌گرها و سینماها می‌بود. این حتی قبل‌تر از “فیلم‌های امن” بود و حلقه‌های قابل اشتعال و انبارهای فیلمِ نیترات در حال استفاده بودند. در تصویر بالا جعبه‌ای با ورقه‌های فولاد می‌بینید که رویش نوشته: Famous Players-Lasky Corporation یا همان Paramount Pictures که به تاریخ ۱۹۲۷ – ۳۳ برمیگردد.

ترجمه: میرتوحید رضوی

منبع