میرتوحیدرضویدوستان گرامی سلام، خیلی خوشحال هستم که با قسمت‌های جذاب و هیجان‌انگیز تازه‌تری از نسخه فارسی کتاب ارزشمند توهم زندگی در خدمت شما هستیم. در این سری پادکست‌ها به بررسی فصل شماره ۱۴ با عنوان Story خواهیم پرداخت و خواهیم دانست موارد مهم و ارزشمند و چالش‌هایی که یک پروژه انیمیشن در امر داستان با آنها می‌تواند برخورد داشته باشد چه چیزهایی هستند. راه‌کارهایی برای بهبود داستان انیمیشن و جاسازی این قواعد و تجارب بسیار ارزشمند هنرمندان دیزنی در انیمیشن‌های کشور باعث بروز نگرش تازه‌تری در انیمیشن کشور خواهد شد. البته امیدوارم 🙂
برای گوش دادن به پادکست شماره ۳۹ به یکی از وب سایت‌های پادبین، گوگل پادکست یا اپل پادکستس، و یا رادیو پابلیک و کست باکس مراجعه کنید.
اگر دقت کنید، مباحث فصول ۹ و ۱۵ به پایان رسیده و هم اینک فصل ۱۴ را آغاز کرده‌ایم.
داستان نویس باید بتواند به صورت واضح در ذهن خودش ببیند که چطور اجزای مختلف انیمیشن کنار هم قرار خواهند گرفت. او باید هر تغییر حالات صورت و هر عکس‌العمل را احساس کند. او باید به اندازه کافی از داستانِ خودش دور بشود تا نگاه تازه‌تری به آن داشته باشد… تا ببیند که آیا بن‌بستی وجود دارد…. ببیند که آیا شخصیت‌ها برای مخاطب جالب‌توجه و زیبا خواهند بود. او همچنین باید تلاش کند و ببیند کارهایی که کاراکترهایش انجام میدهند از طبیعتی جالب‌توجه برخواسته باشد.والت دیزنی.
آماده شدن برای انیمیشن
Preparing for animation
یک فیلم‌ساز دبیرستانی‌یه جوان روزی برای ما نوشت و پرسید:” چه چیزی یک داستان را خوب می‌کند. کاراکترهای عالی، شوخی‌های خوب، تداومی خوب؟” متاسفانه، هیچ‌گونه رازی که به شدت ازش محافظ بشه و یا هیچ پاسخ ساده‌ای بجر: قضاوت، کارِ سخت و استعداد برای این سوال وجود نداره. داستان ، طبیعتا با یک ایده‌ی خوب برای تمامی پروژه شروع میشه. روزی یک داستان‌نویس گفت:” فیلم برای من هیچ فرقی با ایجادِ طراحی روی کاغذ، نقاشی، ترانه، اجرای موسیقی یا چیزهای دیگه نداره. اگه حرف مشخصی ندارید، نباید به هیچ وجه مداد یا قلمو به دست بگیرید.” فراتر از یک حرف مشخص یا دلیل واضح، داستان‌تان باید به اندازه‌ای اهمیت داشته باشد که ارزش تبادل با مخاطبین – ارزش کار و تلاش برای به تصویر کشیدنش روی پرده سینما را داشته باشه. داستان باید جالب توجه باشه، برانگیزاننده و مجذوب کننده باشه؛ ، باید یک داستان باشه. و ترجیحا می‌باید از نوعِ خوبش. زمانی یک هنرمند اینها رو اینطوری جمع‌بندی کرد:” داستانی خوب توسط انیمیشنی ضعیف نمی‌تونه خراب بشه، ولی از طرفی یک داستانِ ضعیف هم با بهترین انیمیشن نیز نمی‌تونه نجات پیدا بکنه.”
او می‌تونست ادامه بده و بگه یک داستانِ خوب هم میتونه در طی پروسه‌ی بسط و توسعه‌ش در دپارتمانِ داستان، خراب بشه. فقط به خاطر اینکه داستان عالی هست، دلیل بر خوب ماندنش پس از بارها و بارها کار رویش بر روی استوری‌بوردها نیست. هیچ چیزی در تجارت انیمیشن اتوماتیک نیست به جز عناصرِ منفی. چه میزان یک انیمیشن میتونه خوب بشه به هیچ وجه قطعی نیست.
(توضیح: دوستان وقتی در این کتاب که به قلم اساتید اعظمی چون فرانک توماس و اولی جانستون نوشته شده داره اشاره میکنه که چیزی در پروسه اتوماتیک نیست به جز عناصر منفی، یعنی اینکه ایده ها و چیزهای بد و تضعیف کننده کم کم در داستان رخنه میکنه و باعث میشه تا در طول پروسه افتضاح از آب درآد. باید همیشه حواسمون به پروسه ی اتوماتیک ورود عناصرِ منفی در داستان باشه.)
در ابتدا، باید یک ایده‌ی بزرگ و ساده وجود داشته باشه: داستانی که بتونی توی دوتا جمله تعریف کنی. همچنان که روی انیمیشن کار میکنید به نظر میرسه که به هیچ وجه دو پاراگراف هم از عهده بیانِ ایده برنخواهد آمد. اما اگر با یک ایده‌ی خوب شروع بشه، و وفادار به آن مفهوم یا ایده بمانید، روزی به همان ایده ساده خواهد رسید.
آلفرد هیچکاک هم راهکاری مشابه را توصیه کرده است:
در خصوص پروژه‌ای که بتونم داستانش رو به صورت خیلی ساده بیان بکنم احساس راحتی می‌کنم… مایل هستم تا زنی جوان رو تصور کنم که فیلم رو دیده و حالا کاملا راضی و خشنود راهی خونه‌ش هست.
مادرش ازش می‌پرسه، ” در مورد چی بود حالا؟
ادامه در فایل صوتی پادکست
ترجمه و گویندگی: میرتوحید رضوی
تدوین: میرامید رضوی
منبع: کتاب توهم زندگی Illusion of Life
میر‌توحیدرضوی
میر امید رضوی
من که اینا رو فهمیدم:
_ساده سازی داستان و دوری از پیچیدگی های نامفهوم و نامرتبط که لطمه میزنن به داستان .
_داستان نویس باید داستان رو به طور کامل فرا گرفته باشه و از ساده ترین جزییتاش هم مطلع باشه و تو ذهن داشته باشه .
_داستان باید جذب کننده باشه برای مخاطب و در حدی باشه که به فیلم تبدیل بشه پس باید آشنایی زدایی بشه یعنی داستان نویس از دید دیگری به موضوعات نگاه داشته باشه .
عالی بود مثل همیشه . نکات ساده و ارزشمندی بود .