نکاتی در باب کاراکتر انیمیشن – قسمت دوم

قبل از هر کاری، به دیالوگ گوش کنید :
قبل از انیمیت هر چیزی، باید با حساسیت زیاد به دیالوگ توجه کنید، با این کار می توانید به خوبی آن را مجسم کنید. حین گوش دادن به دیالوگ، چشمانتان را ببندید و کاراکتر را در ذهن، تصویر کنید، به زودی به یک ایده خوبی می رسید و می توانید آن را روی کاراکتر پیاده کنید. در این مراحل می توانید Pose های خوبی نیز ایجاد کنید.
در شات های طولانی، بدن بیشتر از صورت مورد توجه است. در این صورت، سینک کردن دیالوگ و بدن مهمتر از سینک کردن لب با دیالوگ است. ابتدا صورت و سپس بدن را انیمت کنید.

حالت بدن، دیالوگ را پیش بینی می کند :
گاهی اوقات، حرکت بدن، نوع دیالوگ را به بیننده القا می کند. کاراکتری را تصور کنید که در ادای جمله ای، ( مثل : دوستت دارم ) دچار مشکل شده است، او سعی دارد کلمات را درست ادا کند، در این صورت دستانش، با اشاره، چند فریم زودتر وارد عمل می شود. این حالت، در گفتگو بسیار رایج و درست است.

حرکت جزئی سر، قبل از شروع دیالوگ :
معمولا دردیالوگ، بدن و سر، 3 یا 4 فریم زودتر از لب ها حرکت می کنند. به این دلیل که کاراکتر قبل از صحبت، نیاز دارد که نفس بکشد، ولی مهمتر از آن، کاراکتر می خواهد راجع به چیزی که می گوید فکر کند.
در دیالوگ، سینک بودن لب ها و صدا بسیار مهم است، در این صورت بیننده کاراکتر را قبول می کند در غیر این صورت، بیننده احساس می کند چیزی اشتباه است. اگر در یک دیالوگ سریع، فریم به فریم لب ها را انیمیت کنید، چیزی از حرکت قابل فهم نخواهد بود، معمولا در این حالت 2 فریم به 2 فریم حروف را سینک کنید. حرکت ها ی صورت به مقدار جزئی باید روی هم بیافتد یا به اصطلاح Overlap شوند. اگر در حال انیمیت صورت هستنید، یک یا 2 فریم اجازه دهید تا حروف روی هم بیافتند تا در حین پخش انیمیت صورت، طبیعی به نظر آید.

دندان ها :
اگر در حین انیمیت دیالوگ هستید، در نشان دادن دندانها به مدت طولانی پرهیز کنید. زنان، معمولا دندانهای بالا را در حین دیالوگ نشان میدهند ولی مردان یکی از ردیف های دندانشان را نشان داده، به ندرت هر دو را نمایان می کنند. مردم بیشتر در حالت های خاصی مانند ترس یا فریاد زدن بیشتر دندانهایشان را نمایان می کنند، اگر در کاراکتر تمامی دندان ها در حین حرف زدن به چشم بیاید، بیننده احساس می کند چیزی غیر عادی است.

تغییر حالت صورت :
اگر صورت کاراکتر در وضعیت احساسی خاصی قرار دارد، تمرکز بیننده روی آن خواهد بود، در این موارد سعی کنید تا حالت صورت را به طور کامل به بیننده نشان دهید، کاراکتر را در Pose نگه دارید تا وقتی که صورت او تغییر کند. اگر بدن بیشتر از حد معمول حرکت کند، حالت صورت را تحت تاثیر قرار خواهد داد. با رعایت این موارد، تاثیر روانی خوبی روی بیننده خواهید داشت و با شخصیت هم سو شده و آن را درک خواهد کرد.

چشم ها :
چشم ها آیینه ی روح هستند . چشم ها اطلاعات مهمی در ارتباط با اینکه کاراکتر چه چیزی فکر و احساس می کند می دهد. در اکثر موارد، چشم ها بیشتر از دیالوگ می تواند با بیننده ارتباط برقرار کند.
مهمترین نکته در انیمیت چشم ها، تماس آنها با سوژه است. اگر کاراکتری دستپاچه یا برآشفته است، با چشمانش تماس زیادی دارد، اگر کاراکتری مهربان و خونگرم است در حین صحبت با اطرافیانش تماس چشمی بیشتری دارد. کاراکتری که حالت دفاعی و غیر قابل اعتماد است، معمولا با چشمان نیمه باز به اطراف نگاه می کند. بسیاری از این رفتار های فیزیولوژیکی بوده و در ذهن ما جای گرفته است.
تحقیقات بسیاری در زمینه اینکه مردم با حرکت چشم ها به چه چیزی فکر می کنند شده است. فیزیولوژیست ها از این حرکت ها به اینکه کاراکتر به چه چیزی فکر می کند پی می برند. یک مثال : سعی کنید بدون حرکت چشم ها، بفهمید مادرتان برای شام چه چیزی آماده کرده است؟ غیر ممکنه !. هر داده ای که وارد مغز می شود، باعث حرکت غیر ارادی در چشم ها می شود.
معمولا حرکت چشم به سمت چپ، به این معنی است که کاراکتر سعی دارد چیزی را به خاطر بسپارد. حرکت به سمت راست، به این معنی است که کاراکتر چیزی جدید یافته، یا اینکه سعی در حدس چیزی دارد.