به شیوه‌ی دیجیتال کار کنم یا به شیوه‌ی سنتی؟
کسانی که کارشان کشیدن تابلوی نقاشی‌ست معمولاً برای انتخاب ابزار لازم برای کشیدن تابلو چنین سوالی را مطرح نمی‌کنند، اما بیایید معایب و مزایای هر کدام از این دو شیوه را برای تصویرگران کتابها و مجلات بررسی کنیم.
هنوز هم کار به شیوه سنتی و با ابزار معمول مانند آبرنگ و یا رنگ آکریلیک شیوه معمول و قابل قبولی ست. بسیاری از تصویرگران برای کارهای تبلیغاتی، سرمقاله‌ها، طراحی‌ها و کارهای چاپی از ابزارهای سنتی استفاده می‌کنند، با اینحال با گسترش و رواج هرچه بیشتر شیوه دیجیتال تعداد این افراد کمتر و کمتر شده و در حال تبدیل شدن به یک گروه اقلیت هستند. همچنین به نظر می‌رسد که در مقایسه با ابزار دیجیتال ، ابزارسنتی این امکان را در اختیار هنرمندان مبتدی قرار می‌دهد که بتوانند بافتهای منحصربه‌فردتری ایجاد کنند . بزرگترین مزیت کار به شیوه سنتی آنست که فرد یک نسخه اصلی از کار در اختیار دارد که می‌تواند آن را به نمایش بگذارد و یا بفروشد. از آنجا که ابزارهای سنتی در مقایسه با قبل خیلی کمیاب‌تر شده‌اند، شاهد هستیم که کارگردانهای هنری، تدوین‌گرها و مدیران خلاق در جلسات وقت زیادی را صرف تحسین کارهای اصلی که به شیوه سنتی به آنها ارائه شده می‌کنند.
در واقع اکثر شرکتها ترجیح می‌دهند که تصویرگرانشان از شیوه دیجیتال استفاده کنند. به عبارت ساده‌تر آنها یک کار سریع و قابل‌ویرایش می‌خواهند و مایل نیستند که مسئولیت آسیب، سرقت و یا گم‌شدن اثر را بر عهده بگیرند. شرکتهایی که خریدار معمول و دائمی آثار هنری هستند، در صورت بروز مشکل مجبور به پرداخت هزینه‌های بالایی می‌شوند و برخی از این شرکتها فقط با هنرمندان دیجیتال ( هنرمندانی که قادر به ارائه فایلهای دیجیتال هستند) کار می‌کنند. تنها زمانی می‌توانید به شیوه سنتی کار کنید که بتوانید نسخه‌های دیجیتال از آن تهیه کنید و یا مایل باشید که هزینه تهیه این نسخه‌های قابل آپلود برای اینگونه مشتری‌ها را پرداخت کنید.
اغلب نقاشانی که قبلاً به شیوه سنتی کار می‌کرده‌اند، در شیوه کار به صورت دیجیتال سرعت عمل بیشتری دارند، به همین خاطر می‌توانند کار بیشتری انجام دهند و درآمد بیشتری داشته باشند. در روش دیجیتال راحت‌تر می‌توان کار را به صورت دورکاری انجام داد. من در محل کارم برای طراحی و نقاشی از یک مانیتور Wacom Cintiq استفاده می‌کنم ، اما با استفاده از آی‌پدم می‌توانم در هر جای دنیا که باشم کار نقاشی و طراحی‌ام را انجام دهم . خیلی ازکارهایم را در هواپیما، اتاق هتل و یا مطب پزشک انجام داده‌ام.
احتمالاً بزرگترین مزیت کار به شیوه دیجیتال آنست که کارتان قابل‌ویرایش است. می‌توانید با وجود چند لایه در صفحه کار و استفاده از فرمان « undo» هر کاری می‌خواهید بکنید! آه، اما این شیوه هم مشکلات خودش را دارد. هنرمندان مبتدی باید فرایندی را ایجاد کنند که قادر به تکرار آن باشند؛ درست مثل دستور پخت نان که اگر تمام مراحل با دقت دنبال نشود، نتیجه نهایی ممکن است چیز خوبی از آب درنیاید.
اغلب دانشجویان هنگام طراحی، نقاشی و رنگ‌آمیزی به روش دیجیتال مشکل زیادی در مورد تکرار فرایندهای کارشان دارند، زیرا که خیلی به وجود لایه‌ها و ابزار « undo» تکیه می‌کنند. نقاشی‌های دیجیتال با توجه به تعداد لایه‌ها و مجموعه ابزارهای متفاوت مورد استفاده دارای فرایند کاری متفاوتی هستند. من دانشجویانی را دیده‌ام که با پنجاه لایه و حتی بیشتر از آن کار کرده‌اند. اگر به کارهای دیجیتال تصویرگران برتر و حرفه‌ای نگاه کنید، می‌بینید که کارهای آنها لایه‌های بسیار کمتر و گاه تنها چند لایه معدود دارد.
پیشنهاد می‌کنم که دانشجویان کار را با ابزارهای سنتی شروع کنند تا کار را به شیوه معمول‌تر یاد بگیرند. وقتی که یک کودک نوپا بودید که داشت راه‌رفتن را می‌آموخت، حرکات درست و اشتباه داشتید. حرکات اشتباه شما را به زمین می‌انداخت، اما حرکات درست شما را به اسباب‌بازی‌ای که در سمت دیگر اتاق بود ، می‌رساند. زمین خوردن باعث ایجاد درد می‌شد و مغزتان سعی می‌کرد بفهمد چه کار اشتباهی انجام داده‌اید – اشتباه و اصلاح آن . وقتی بیش از حد از لایه‌ها و فرمان « undo» استفاده میکنید ، به نوعی در درک فرایند درد تقلب میکنید و عواقب آن را نیز احساس نخواهید کرد. این پیامد یا درد همان چیزی‌ست که شما را به سمت ایجاد تغییرات ضروری‌ای که بعدها به یک روش عادی و معمول برای شما تبدیل خواهند شد، سوق می‌دهد.
بسیاری از بهترین نقاشان دیجیتال روشهای سنتی خود را به ابزارهای دیجیتال منتقل کرده‌اند که این امکان را به آنها می‌دهد تا فرایندهای کاریشان را به صورت دیجیتال بازسازی کنند. سبک آنها در مقایسه با دیگران غالباً سبکی منحصربه‌فردتر به نظر می‌رسد، زیرا رویکردشان در شیوه استفاده از ابزار دیجیتال از یک فرایند سنتی ناشی شده است.
اگر قصد دارید از ابتدا مستقیماً به سراغ روش دیجیتال بروید، ممکن است با محدود کردن ابزارهای قابل‌استفاده‌تان ، به نتیجه بهتری برسید. نقاشی با یک قلم‌مو، بدون پاک‌کن، بدون استفاده از فرمان « undo»و تنها بر روی یک لایه را امتحان کنید. با این شیوه مجبور می‌شوید مانند کسی که با رنگ‌روغن روی بوم نقاشی می‌کشد، فکر کنید.
منبعکتاب: اونها چه چیزی رو در مدرسه‌ی هنری تدریس نمی‌کنند
چه مطلب خوبی بود، در کل یک سری از مطالبتون سوال های چندین ماهه آدم رو حل می کنه، مثل سری ویدئو های چگونه کارگردان شویم
اون دو پاراگرافی که می گفت چرا بهتره آماتور ها از دیجیتال شروع نکنند خیلی خوب بود، چون دو تا از استادامون این توصیه رو می کردن و به نظرم متعصبانه میومد، اما الان دلیلش رو فهمیدم
راستی چه خوب شده که از ی جایی به بعد مطالب کوتاه تر میذارید، آدم دیگه نمی خواد ی روزشو بذاره که مطلبو بخونه، همینجوری بین کاراش مطلبو میخونه.