وجود « چشمهای باریک و بادامی » در فیلم چینی مستقل « من همینم که هستم » واکنشهای بسیاری به دنبال داشت

فیلم ” من همینم که هستم” که به نام Lion Dance Boy هم شناخته می‌شود، یک انیمیشن بلند چینی‌ست که از 17 دسامبر در این کشور به نمایش درآمده و به خاطر نحوه طراحی چشمها با واکنش شدید رسانه‌های اجتماعی مواجه شده است.

داستان این فیلم که کارگردانی آن را های‌پینگ سون ( Haipeng Sun ) بر عهده داشته ، در مورد سه نوجوان اهل استان گوانگ‌دونگ است که سعی می‌کنند رقص سنتی شیر را به خوبی فرابگیرند. بنابراین با اینکه محور اصلی طرح داستان، فرهنگ سنتی چین است، اما شرایط و  محل وقایع داستان شباهت زیادی به دنیای واقعی چین در عصر حاضر دارد. همین یک ویژگی این انیمیشن را از سایر انیمیشنهای چینی سالهای اخیر که اغلب غرق در ماجراهای فانتزی و اساطیری هستند، متمایز می‌کند.

با توجه به به واقع‌گرایی، سازندگان فیلم ترجیح دادند که  شخصیتها چشمهای نسبتاً کوچکی داشته باشند. روزنامه ملی‌گرای چینی گلوبال تایمز با نقل‌قول از میائو ژانگ ( Miao Zhang) تهیه‌کننده این اثر می‌نویسد، ایده ما این بود که از “معیارها و استانداردهای زیبایی‌ از نظر اینفلوئنسرهای آنلاین و زیبایی‌شناسی فیلترشده ” فاصله بگیریم و ” زیبایی‌شناسی انیمیشن را از زاویه واقعیت بررسی کنیم”.

با این حال، از نظر برخی، این طرح‌ها حتی نشان‌دهنده قالبها و کلیشه‌های نژادپرستانه مردم چین هم نیست. بینندگان  در شبکه‌های اجتماعی خواستار محکوم‌کردن این فیلم شدند.  در کامنتهای یکی از کاربران شبکه اجتماعی ویبو ( Weibo)که توسط Radii ترجمه شده، نوشته شده ،« در دوران استعمار، مردم چین را به گونه‌ای اغراق‌آمیز اینگونه به تصویر می‌کشیدند.  مدتهای طولانی ما را اینگونه مورد تبعیض قرار دادند ، به حدی که دیگر  این کار برای خیلی‌ها عادی به نظر می‌رسد.» یک فرد چینی دیگر مقاله‌ای نوشت و استدلال کرد که کشیدن ” چشمهای لوچ” در مقایسه با به تصویر کشیدن سیاه‌پوستی که در ایالات متحده هندوانه و مرغ سرخ‌شده می‌خورد ، توهین بزرگتری برای یک چینی به حساب می‌آید.

چشمهای درشت در فیلمهای CG چینی خیل رایج هستند. از نظر چانگ این چشمهای درشت  و نه چشمهای ریزی که در فیلم او هستند، نشان‌دهنده تأثیر ایده‌های خارجی‌ها هستند. گلوبال تایمز ادامه می‌هد:

ژانگ گفت واکنش نسبت به “چشمهای  باریک و بادامی” شخصیتهای این فیلم نشان می‌دهد که ما به زیبایی‌شناختی خود اطمینان نداریم و دیدگاههای ما نسبت به زیبایی‌شناختی انیمیشن تحت تأثیر شدید انیمیشنهای ژاپنی و امریکایی با آنها یکی شده است و وی افزود که انتخاب چنین پسر معمولی کاملاً روحیه استحکام و مقاومت او در برابر زندگی را به تصویر می کشد.

برای مشاهده‌ی آنونس این انیمیشن در یوتیوب، اینجا کلیک کنید.

فیلم ” من همینم که هستم”  در بین کسانی که آن را دیده‌اند، محبوبیت دارد و کاربران در  پلتفرمهای نقد فیلم Douban و Maoyan به ترتیب امتیاز 8.3 و 9.5 را به آن داده‌اند. این فیلم اوایل امسال در Animation Is Film در لس‌آنجلس به نمایش درآمد و بر اساس گزارش Entgroup طرف چینی  تا به حال از این نمایش 164.6 میلیون یوان ( 25.9 میلیون دلار آمریکا) سود برده است.

این بحث‌ها جدای از مسئله نژادپرستی نشان می‌دهد که شیوه طراحی شخصیت در این حرفه تا چه حد تثبیت‌شده و جا افتاده است که یک تغییر کوچک به تیتر خبری تبدیل می‌شود. انیمیشنهای هالیوودی هم از این قاعده مستثنی نیستند:  در اینجا هم طراحی‌ها به قدری یکنواخت است که وقتی فیلمی مانند Spider-Man: Into the Spider-Verse جسارت به خرج داده و کاری کمی متفاوت انجام می‌دهد، همه متوجه می‌شوند.

ما به امید روزی هستیم که انجام چنین آزمایشاتی یک کار عادی و معمول محسوب شود، و اطمینان داریم که بسیاری از هنرمندان این عرصه و بسیاری از طرفداران این حرفه نیز رویایی چنین روزی را در سر دارند.