انیمیشن،کمیک استریپ و بازی هر سه از جمله رسانه های تصویری به شمار می‌روند که نویسنده باید در آنها توانایی نیرومندی در به تصویر کشیدن داستانها داشته باشد تا بتواند آنها را مجسم کرده در ذهن خود دیده و بر روی کاغذ به زبان نوشتاری پیاده سازی و ترجمه کند‌.

از آنجاییکه اینها رسانه های دیداری هستند‌، یک قانون مهم  که تا پایان کارتان با آن سر و کار خواهید داشت را به یاد داشته باشید‌: نمایش دهید، تعریف نکنید‌.  

فرض بر این است که این دستورالعمل‌ها می‌توانند برای نوشتن فیلمنامه‌ی فیلمهای سینمایی و تلویزیونی نیز به خوبی مورد استفاده قرار گیرد‌. یکی از تفاوت های بارز فیلم‌های سینمایی و (انیمیشن/کمیک استریپ/بازی)‌ها در شخصیتی است که در نهایت قرار است فرم نهایی این نوشته ها را تفسیر نماید‌. در فیلم سینمایی شما ابتدا برای تهیه کنندگان و کارگردانان مینویسید‌. که پس از آن، آنها مواد اولیه‌ای را که شما تهیه کرده اید(فیلم‌نامه) را شکل داده و فهم‌پذیر می کنند‌. این یکی از وظایف ویژه کارگردان‌ها است‌. آنها برای تعیین اینکه متن داستان چگونه تبدیل به فیلم یا نمایش تلویزیونی بشود صافی اصلی هستند. در انیمیشن/کمیک استریپ/بازی متن بیشتر برای بازیگران نوشته می‌شود‌. آنها کسانی هستند که متنی را که شما نوشته‌اید برای مخاطبین قابل درک و فهم می کنند‌. این طراح، تصویرگر انیمیشن و برنامه‌نویس ها هستند که متن بازی شما را تفسیر می‌کنند‌. این امر بیشتر به ارتباط‌ با همکارانتان در تهیه ربط دارد تا فروش کلماتتان به عوامل ساخت فیلم یا برنامه تلویزیونی‌. (آنها بیشتر همکارانتان در خلق اثر به شمار میروند تا صرفا خریداران کلماتتان برای ساخت فیلم هایشان)

در دو مورد از سه مورد اعلام شده یعنی انیمیشن و بازی به تکنیک‌های بیرونی نویسندگی نیاز است‌. در این دو، همه چیز در درجه اول باید از طریق حواس بینایی و شنوایی بیان شود‌.

کمیک‌ها یا داستان‌های مُصَوّر فرمی از نوشتن را می‌طلبند که هم روایت ظاهری و هم باطنی داشته باشد که اجازه آزادی عمل بیشتری در بیان اطلاعات درباره حواس دیگر و تفکرات شخصیت‌های داستان می‌دهند . اما تمام اینها باید در حیطه‌ی ارتباط یکی از حواس یعنی بینایی انجام شود‌‍.

جنبه‌ی اشتراکی دیگر این سه فرمت این نکته است که هر سه تحت الشعاع ژانرهای مشابهی قرار دارند‌. به طور کلی‌، آنها فانتزی‌fantasy ، علمی تخیلیSci-Fi، و هیجانی ماجراجویانه Action-adventure هستند (به قهرمانانی در یک یا هر سه این بخش ها می توان اشاره نمود)‌. این فرمت‌ها به نویسندگانی نیاز دارند که این ژانر ها را درک کرده و نوشتن در این حوزه ها ماهر باشند‌. اگر می‌خواهید برای انیمیشن‌، کمیک استریپ و یا بازی بنویسید احتمالا به این ژانرها علاقمندید‌. شما باید در این ژانرها به روز و مطلع باشید چون از شما انتظار می‌رود منابعی از کتاب ها و فیلمها و برنامه‌های تلویزیونی و یا بازی ها را در آن ژانر مطالعه و درک کنید‌. اگر کارفرمایانتان استخدامتان را منوط به شناخت و درک درستی از این منابع کردند تعجب نکنید‌، آنها قصد دارند مطمئن شوند که شما توانایی اجرای آنچه را که مد نظرشان است و بسیار هم به این منابع مرتبط است در پروژه هایشان دارید یا نه؟

این امر شامل ژانرهای دیگری همچون بازی‌های ورزشی و شبیه‌سازی ها و … نمی‌باشد‌. به خاطر طبیعت این گروه از بازیها (بازیهای ورزشی و شبیه سازی‌ها و …) آنها به نحوی مناسب در قالب تعاریف انیمیشن یا داستانهای مصور نمی‌گنجند‌. این ژانرها بخش‌های مهمی از رسانه‌ای به نام بازی های ویدئویی هستند، اما این ماهیت‌های فانتزی‌، علمی‌تخیلی و ماجراجویانه‌است که بیشترین ارتباط را میان سه رسانه مذکور را برقرار می‌سازد .