پادکست ۴۱: کتاب توهم زندگی – داستان در انیمیشن (قسمت سوم)

ادامه‌ی پادکست شماره ۴۰:

برای گوش دادن به پادکست شماره ۴۱ به یکی از وب سایت‌های پادبین، گوگل پادکست یا اپل پادکستس، و یا رادیو پابلیک و کست باکس مراجعه کنید.

گاهی اوقات برش زدن و دور ریختنِ بخش‌هایی که بیش از حد رویشان مانور داده شده یا گیج کننده شده‌اند ( حتی علی رغم سرگرم کننده بودنشان)‌، داستان را ساده  تر و  شفاف‌تر  خواهد کرد. اغلب، شور و اشتیاق برای بخشِ نادر و کوچکی از پروژه همه را به نوعی کور می‌کند و مانع احساسِ نیاز برایِ کارِ با دقت، یا، بازبینیِ لی‌آوت قبل از سپردن کار به انیماتور می‌شود.

گاهی اوقات اشتیاقِ بیش از حدِ خودِ انیماتور برای شروعِ انیمیت آنقدر زیاد هست که صبر نمی‌کنه تا اقداماتِ لازم برای آماده‌سازی خودش قبل از شروع به انیمیت را انجام دهد. این موضوع در اواخر دهه ۳۰ به مشکلی جدی تبدیل شد‌، زمانی که عموما همه این پندار را داشتند که تقریبا هر چیزی رو می‌شه انیمیت کرد.

حالا که صحبتِ اون روزها شد، داستان نویسِ کارکشته، آقای لئو سالکین Leo Salkin گفت:

کارِ داستان نویسی از وقتی که  انیماتورها توانایی‌هایشان در انیمیت انواعِ مختلفِ بازی‌گری بهبود داده اند، بسیار بیشتر هیجان انگیز شده است.

ولی آقای  بِن شارپ‌اِستین Ben sharpsteen احساس می‌کرد که داستان نویس‌ها کارشون رو گاه‌گداری نصفه نیمه رها میکنند. او نوشت:” اغلب این تمایل در تفکرم وجود داره که آدم‌ها کم کم … به بازدهی و کارِ عالی انیماتورها عادت میکنند، و به صورتِ مداوم به توانایی انیماتورها در به تصویر کشیدنِ فیلم تکیه میکنند، بجای اینکه این نکته رو متوجه بشوند که: اغلب، تغییراتِ ساده‌ی داستانی، میتواند نتایجی بسیار بهتر را رقم بزند.” به عنوان مثال، او بخشی از فیلم دامبو رو انتخاب کرد، جایی که فیلم نشون میده که موشی با نامِ تیموتی مست می‌شه. دلقک‌ها در حال جشن گرفتن بوده‌اند و بطری الکل رو درونِ بشکه آب انداختن. در همون حال، تیموتی و دامبو بسیار غمگین از راه میرسن، و دامبو شروع می‌کنه به سکسکه کردن. تیموتی بهش پیشنهاد می‌کنه تا کمی آب بخوره، که لحظاتی بعد، فیلِ کوچولو رفتارهایی عجیب نشون میده. تیموتی کنجکاور می‌شه که چه نوع آبی داخل اون سطل بوده و خودش هم .یه کمی ازش میخوره. این عملی بود که داستان نویس به انیماتور محول کرده بود.

این صحنه‌ها به آقای فرِد مور Fred mooreیکی از بهترین انیماتورها محول شد. ولی ایشون مشکلاتی با ماموریتِ محول شده داشت. بِن دادامه داد:” موور داشت صحنه رو انیمیت میکرد، ولی نمی‌تونستیم نتایجی که مصور کرده بودیم رو کسب کنیم. آن تَصَور بر اساس انیمیشنی نامحسوس ودشواری از پرسونالیتی بود. “