نکته‌هایی از Ed Ghertner برای لی‌آوت در انیمیشن ‘قسمت اول’

صحنه‌ای که قرار است مصور شود، باید ماجرای مشخص یا داستان مشخصی را تعریف کند. این یک عنصر است که با کنار هم قرار گرفتن این صحنه‌ها پشت سرهم سکانس تشکیل می‌شود. سکانس‌های مختلف هم تصویر کلی را به بیننده منتقل می‌کند.
در مثال1، داستان را می‌خوانید: “بیل در حال راه رفتن در خیابان است، از کنار دوربین عبور کرده و دست در جیب‌اش می‌کند و ناگهان متوجه می‌شود که کلید‌هایش در رستوران جا مانده است.” این تصاویر صحنه‌ی بالا را نشان می‌دهند.

بیل از کنار دوربین رد می‌شود و به آنطرف خیابان می‌رود…

 کنار ماشید می‌ایستد و دست در جیب‌اش می‌کند…

… و ناگهان متوجه می‌شود که کلید‌هایش در رستوران جا مانده است.

 در شکل دیگر، همین صحنه با “کات Cut” های مختلف تصویر شده است که محصول نهایی را مشخص می‌کند. در انیمیشن، این کات‌های مختلف و توالی صحنه‌های چندگانه به صورت یک دنباله، در کنار هم به صورت فیلم ارائه می‌شود.

بیل از کنار دوربین رد می‌شود و به آنطرف خیابان می‌رود…

  کنار ماشید می‌ایستد و دست در جیب‌اش می‌کند…

 … و ناگهان متوجه می‌شود که کلید‌هایش در رستوران جا مانده است.

در ابتدا باید فیلم‌نامه را بخوانید!، همه‌اش را. نه فقط صحنه‌ای که در دست دارید. ممکن است بسیار آشکار باشد، ولی از اینکه چرا این کار انجام نشده شگفت‌زده می‌شوید. مهم داشتن یک دید جامع و کامل از داستان است.

پس از خواندن فیلم‌نامه آن را به قطعات کوچک تقسیم کنید. هنرمند طراح استوری‌بورد این کار را برای درک داستان و حرکت انجام می‌دهند. اما در لی‌آوت نباید لزوما آنها را انجام دهید. اگر آزادکار یا  Freelancer هستید، باز هم نیاز دارید تا به این سوالات در مورد اثرهنری پاسخ دهید. اگر کارمند دارید، با این کار می‌دانید که چقدر زمان باید برای این کار صرف شود و می‌توانید آن را تخمین بزنید. می‌خواهید تا کل داستان را مشاهده کنید، طراحی تامبنیل‌های سریع و کوچک بسیار به چالش کشیدن ایده‌ها در لی‌آوت کمک می‌کند.

نکته‌هایی از Ed-Ghertner بکگراند دیزاینر و طراح لی‌آوت.