skip to Main Content

جای خالی، خیلی خالی‌ِ آدم‌ها…


جنگ‌ها هر چه‌قدر هم که طولانی باشند، بالاخره تمام می‌شوند. مردم به شهر‌هایشان برمی‌گردند. خانه‌هایشان را می‌سازند؛ مین‌ها را خنثی می‌کنند و جایش پارک می‌سازند، با درخت‌ها، فواره‌ها و تاب و سرسره. بالاخره هم از یاد می‌برند که اینجا روزی روزگاری میدان جنگی بوده‌است. اما چیزی هست که هیچ ‌وقت ساخته نمی‌شود، جای خالی‌اش را نمی‌شود با هیچ بنایی، درختی یا فواره‌ای پر کرد؛ جای خالی، خیلی خالی‌ِ آدم‌ها‌ست…

میر‌توحیدرضوی

من عاشق انیمیشن هستم و در همین زمینه هم در پراگ مشغول به کار هستم. بیش از 10 سال هست که از تامین محتوی و انتشار مطالب و تجارب مرتبط با انیمیشن در پویانما و مدیریتِ اون به همراه برادرم لذت می‌بریم. من رو میتونید در اینستاگرام پیدا کنید. لینک‌های مرتبط همین پایین هست:

این مطلب یک دیدگاه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
جستجو